پری بیوتیک‌ها (Prebiotic) در تغذیه میگو
استفاده از پتانسیل پری بیوتیک‌ها و پست بیوتیک‌ها در کاهش چالش‌های پرورش میگو
پری بیوتیک‌ها و پست بیوتیک‌ها در صنعت پرورش میگو
صنعت پرورش میگو به سبب تولید غذای دریایی مغذی و سالم در سطح جهانی مورد توجه قرار دارد. با این حال، توسعه این صنعت با توجه به تراکم بالای پرورش و افزایش ابتلا به بیماری‌ها چالشی دائمی بوده است و گاهاً خسارات سنگینی برای پرورش دهنده به دنبال دارد. از این رو، برای کنترل این چالش در سال‌های اخیر استفاده از افزودنی‌های حاصل از منابع زیستی مانند باکتری‌ها و مخمر‌ها رواج یافته است. اثرات تعدیل کننده جمعیت میکروبی لوله گوارش، تحریک سیستم ایمنی و تاثیر بر فعالیت آنزیم‌ها از جمله اثرات مشاهده شده این ترکیبات است و توانایی بالقوه آن‌ها را برای جایگزینی و یا کاهش مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها نشان داده است. مانان الیگوساکارید و بتاگلوکان مشتق شده از دیواره سلولی مخمر از جمله این ترکیبات فراسودمند مورد استفاده در صنعت آبزی پروری هستند.
پیشینه استفاده از بتاگلوکان‌ها در صنعت آبزی‌پروری
به طور کلی بتاگلوکان‌ها به عنوان گروهی از پری‌بیوتیک‌های اصلاح کننده پاسخ‌های بیولوژیکی شناخته می‌شوند. بتاگلوکان‌ها به عنوان تعدیل کننده و محرک واکنش‌های ایمنی سابقه‌ای طولانی دارند. در آزمایش وولز و همکاران (1963)، تزریق بتاگلوکان به موش‌ها موجب افزایش فعالیت هایپرفاگوسیتیک سیستم رتیکولواندوتلیال شد و پاسخ‌های ایمنی ثانویه موش به گلبول‌های قرمز گوسفند را تقویت کرد. همچنین، نتایج آزمایش محمد و همکاران (2022)، نشان دهنده دگرانولاسـیون و فعـال سازی مسیرهای سیگنالینگ در هموسیت‌های آبزیان، در اثر مصرف مانان‌الیگوساکارید و بتاگلوکان حاصل از مخمر بود. دیگر مطالعات نیز نشان دادند که بتاگلوکان‌ها به طور قابل توجهی سیستم فاگوسیتی را تحریک کرده و مقاومت دفاع عمومی را افزایش می‌دهند. این تغییر در عملکرد ایمنی از طریق افزایش بیان ژن‌های فنل اکسیداز (PO) و شمار هموسیت‌های کل (THC) میگو رخ می‌دهد که به نوبه خود، توان سیستم ایمنی را تا حد زیادی ارتقاء می‌دهد.
تقویت سیستم ایمنی توسط بتاگلوکان‌ها در میگو
میگوها فاقد ایمنی اکتسابی هستند؛ اما سیستم ایمنی ذاتی توسعه یافته‌ای دارند که به خوبی در برابر بیماری‌ها مقاومت می‌کند. آن‌ها یک اسکلت بیرونی سخت به عنوان اولین خط دفاعی خود در برابر پاتوژن‌ها دارند. پاتوژن‌ها بعد از عبور از خط اولیه دفاعی به داخل هموسیت میگو راه پیدا می‌کنند. هموسیت‌ها که جزء اصلی سیستم ایمنی ذاتی میگو هستند، درحضور پاتوژن‌ها فعال پاتوژن‌ها فعال می‌شوند. این هموسیت‌ها در شناسایی اولیه و سایر واکنش‌های دفاعی مرتبط با فعال سازی سیستم ایمنی اختصاصی‌ترین نقش را بر عهده دارند. این دفاع توسط الگوهای مولکولی مشابه با پاتوژن‌ها (PAMPs) در هموسیت‌های میگو صورت می‌گیرد. هموسیت‌ها پروتئین‌هایی به نام پروتئین شناسایی کننده الگو(PRPs) دارد که الگوهای مولکولی مشابه با پاتوژن‌ها را شناسایی می‌کنند. بتاگلوکان‌ها از جمله محرک‌های ایمنی(IM) هستند که با داشتن PAMPs توسط PRPs هموسیت‌ها شناسایی می‌شود. این تشخیص الگو میان محرک‌های ایمنی و هموسیت‌ها، سیگنال‌های پی در پی ایمنی- سلولی از جمله فاگوسیتوز، کپسولاسیون، ملانیزاسیون و ندولیشن را علیه پاتوژن‌ها فعال می‌کنند که موجب حذف پاتوژن و ارتقاء سیستم ایمنی میگو می‌شود.
شکل 1- سازوکار اثر بتاگلوکان در عملکرد سیستم ایمنی میگو در برابر پاتوژن‌ها
محصول نوتری‌ییست‌آکـوا پست‌بیوتیـک حاوی مـانان الیگوساکارید و بتاگلوکان مخمر ساکارومایسـس سرویزیــه است که می‌تواند برای کـاهش ریسک بروز بیماری‌های باکتریایی، تحریک و ارتقاء عملکرد سیستم ایمنی و کاهش حساسیت به عوامل بیماری‌زا در میگو مورد استفاده قرار گیرد و با کاهش اثرات منفی پاتوژن‌ها موجب بهبود عملکرد میگو شود.
References:
1. Aktaş et al. 2014. Turkish Journal of Fisheries and Aquatic Sciences. 14: 204-211.
2. Chen et al. 2020. Aquaculture Reports. 17: 100-408.
3. Kumar et al. 2023. Environmental Science and Pollution Research. 30 (10): 25325-25343.
4. Mohhamed et al. 2022. Journal of Applied Biology and Biotechnology. 10 (5): 59-65.
5. Wooles et al. 1963. Science. 142 (3595): 1078-1080.
ارسال دیدگاه
دیدگاه های ثبت شده
تاکنون دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است