کاربرد نوکلئوتیدها (Nucleotide) در آبزی پروری
نوکلئوتیدها: گامی بلند در تغذیه هدفمند آبزیان پرورشی
ارتقای سطح سلامت یکی از استراتژی‌های مهم و موثر در کوتاه کردن دورهی پرورش، کاهش هزینه‌های درمانی، بهبود عملکرد رشد و کاهش ضریب تبدیل در گله‌های پرورشی آبزیان است. با محدودیت استفاده از منابع پروتئین جانوری (پودر ماهی)، استفاده از منابع جایگزین گیاهی در صنعت تولید خوراک آبزیان رونق یافته است، اما تقریباً در تمام منابع گیاهی مورد استفاده، محدودیت‌هایی از قبیل عدم توازن پروفایل اسیدهای‌آمینه، هضم دشوار، عوامل ضدتغذیه‌ای، عدم جذابیت مصرف (کاهش مصرف خوراک توسط آبزی) و عدم تأمین برخی از ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری وجود دارد.
اهمیت نوکلئوتیدها در پرورش آبزیان
امروزه افزودنی‌های مختلفی مانند آنزیم‌ها، اسیدهای‌آمینه خالص و برخی بهبود دهنده‌ها برای کاهش اثرات منفی منابع گیاهی به خوراک آبزیان افزوده می‌شود. نوکلئوتیدها یکی از افزودنی‌های مهم در این زمینه هستند. بررسی نقش نوکلئوتیدها و متابولیت‌های آن در جیره غذایی ماهیان مختلف اغلب محدود به 25 سال گذشـته بوده و اطلاعات اندکی در این رابطه وجود دارد. با این حال، بررسی‌ها نشان می‌دهد نوکلئوتیدها ضمن افزایش خوش‌خوراکی و بهبود رفتار تغذیه‌ای آبزیان پرورشی، موجب بهینه‌سازی سنتز زیستی اسیدهای‌آمینه ، تقویت عملکرد سیستم ایمنی، اثر بخشی بیشتر واکسیناسیون، بهبود رشد و نمو به ويژه در مراحل اولیه زندگی، بهبود عملکرد تولید مثلی ماهیان مولد، افزایش مقاومت در برابر تنشها و بیماری‌ها، بهبود مورفولوژی روده و افزایش جمعیت میکروبی مفید لوله گوارش می‌شوند (شکل 1).
نقش نوکلئوتیدها در سلامت و عملکرد دستگاه گوارش آبزیان
نوکلئوتیدهاي جیره اثرات چندگانه‌ای بر فیزیولوژي، مورفولوژی و جمعیت باکتریایی سیستم معدهای- روده ای آبزیان دارند. افزودن نوکلئوتید به جیره آبزیان پرورشی، به رشد و تمایز لوله گوارش و بهبود جراحات آن کمک کرده و موجب توسعه جمعیت بیفیدوباکترها در لوله گوارش می‌شود. افزایش ارتفاع ویلی‌ها و بهبود ترشح آنزیم‌های گوارشی، تحریک بافت لنفی موکوس روده و ترشح سایتوکین‌ها از دیگر اثرات مفید نوکلوتیدهای جیره در لوله گوارش آبزیان است که نهایتاً به بهبود ظرفیت هضم و جذب مواد مغذی و در نتیجه بهبود رشد منجر می‌شود.
شکل 1- اثرات نوکلئوتیدها در ماهیان پرورشی تغذیه شده با منابع پروتئین گیاهی
نقش نوکلئوتیدها در افزایش مقاومت ماهی در برابر تنش ها
در طول دوره پرورش، ماهی‌ها با عوامل تنشزای بسیاری روبرو می‌شوند. مواجهه با تنشها موجب ترشح هورمون کورتیزول و تضعیف عملکرد سیستم ایمنی می‌شود که نتیجه آن افزایش حساسیت ماهی به بیماری‌ها است. این وقایع نیاز به نوکلئوتید را در فرآیندهای فیزیولوژیک از جمله تولید سلول‌های ایمنی افزایش می‌دهد (شکل 2). افزودن نوکلئوتید آزاد به جیره ضمن تامین نیاز نوکلئوتیدی، موجب کاهش سطح کورتیزول می‌شود که تا حدی از شدت اثر تنش کاسته و به ماهی در پشت سر گذاشتن چالش به وجود آمده کمک می‌کند.
شکل 2- مسیرهای پیشنهادی اثر نوکلئوتیدها در بهبود عملکرد سیستم ایمنی ماهیان پرورشی
نقش نوکلئوتیدها در بهبود عملکرد تولید مثلی
تغذیه ماهیان مولد با جیره‌های محتوی نوکلئوتید اثرات مثبت معنی‌داری برکیفیت تخم و لارو گله‌های مولد دارد. تولید تخمک (اووژنز) فرآیندی با تقسیم سلولی گسترده و تولید مقادیر زیادی اسید نوکلوئیک است. در نتیجه ماهیان مولد در فرآیند تولید مثلی خود نیاز نوکلئوتیدی بالایی دارند. از این رو، مکمل سازی جیره آن‌ها با نوکلئوتیدها، باروری، کیفیت تخم، کیفیت لارو و زندمانی بچه ماهی را بهبود می‌دهد. علاوه بر این، توسعه دستگاه گوارش و اندازه لاروهای گله های مولد تغذیه شده با نوکلئوتید به طور معنی داری بهبود می‌یابد.
مخمر اتولیز شده نوتری ییست آکوا منبع غنی نوکلئوتید
مخمر اتولیز شده نوتری‌ییست آکوا ضمن برخورداری از ترکیبات ارزشمند شامل اسیدهای آمینه، پپتیدها، ویتامین‌های گروه B، اینوزیتول و اجزای دیواره مخمر (بتا گلوکان و مانان الیگوساکارید)، یکی از منابع مهم تامین نوکلئوتید در خوراک آبزیان است. قابلیت دسترسی نوکلئوتیدها در این محصول در مقایسه با مخمر اتولیز نشده بالاتر بوده و می‌تواند کمبود نوکلئوتید خوراک آبزیان را برای دستیابی به حداکثر رشد، سلامت، عملکرد تولیدمثلی و مقاومت در برابر تنشها و بیماری‌ها جبران کند.
References:
ارسال دیدگاه
دیدگاه های ثبت شده
تاکنون دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است