رابطه کیفیت چربی خوراک و انتریت نکروتیک در طیور

کيفيت پايين چربی های خوراک، طیور را در خطر ورم روده نکروتيک (NE) قرار می دهد

چربي‌ها ترکيبات کليدي خوراک طيور هستند. چربي‌ها اسيدهاي چرب ضروري را تامين می‌کنند، به جذب ويتامين‌هاي محلول در چربي کمک می‌کنند و بهينه ترين منبع انرژی هستند.

چربي‌هاي حرارت‌ديده و اکسيدشده حاوي ترکيبات پراکسيداسيون کننده هستند که بو و خوش‌خوراکي چربي را تغيير داده و منجر به کاهش مصرف خوراک و رشد مي‌شوند. چربي‌هاي حاوي اسيدهاي چرب غيراشباع، بدليل قابليت هضم بالاتر، بيشتر در خوراک طيور ترجيح داده مي‌شوند. با اين حال، اسيدهاي چرب غير اشباع به راحتي اکسيد مي‌شوند. روغن ماهي بسيار غني از اسيدهاي چرب غير اشباع است و روغن سويا از روغن پالم غني تر است.

اثرات مصرف چربی های اکسید شده در جیره طیور

چربی‌های اکسيد شده ريسک ورم روده نکروتيک را افزايش می‌دهند

حضور چربي‌هاي اکسيد شده در خوراک منجر به عدم تعادل اکسيداتيو مي‌شود که سلامت دستگاه گوارش را از طريق چند سازوکار تحت تاثير قرار مي‌دهد:

چربي‌هاي اکسيد‌شده منجر به تغيير نامطلوب در ميکروفلور دستگاه گوارش و افزايش در تعداد باکتري‌هاي کلستريديوم مي شود. اين باکتري مسبب NE در بخش بالايي سيستم گوارشي است. در يک مسير مشابه، افزودن چربي حيواني مانند پيه يا چربي خوک، حتي اگر کيفيت خوبي داشته باشد، به نفع رشد کلستريديوم پرفرينجنز عمل مي کند.
غشاي سلول‌هاي اپيتليوم روده باريک حاوي مقادير بالايي از اسيدهاي چرب با چند پیوند دو گانه (PUFA) است. اکسيداسيون چربي‌ها منجر به آسيب سلولي و شکست عملکرد سد اپيتليال مي‌شود. بعلاوه، چربي‌هاي اکسيد شده اتصالات محکم (Tight Junction) که ترکيب پيچيده پروتئين‌هاي واقع در بين سلول‌هاي اپيتليال و دخيل در عملکرد سد گوارشي هستند را تضعيف مي‌کنند. شکستن سد گوارشي به کلستريديوم پرفرينجنز اجازه مي‌دهد که به جريان خون رسيده و کبد را درگير کند.
چربي‌هاي اکسيد شده ايمني موضعي سيستم گوارشي را بوسيله از هم گسستن بافت لنفوئيد وابسته به دستگاه گوارش (GALT) تحت تاثير قرار مي‌دهد و توليد سلول‌ها و پروتئين‌هاي سيستم ايمني را کاهش مي‌دهد. يک سيستم ايمني ضعيف عامل مستعدکننده اي براي بروز NE است.

جلوگيری از ريسک‌های ناشی از چربی‌های اکسيد شده

در طي فرآيند توليد خوراک، انتخاب چربي‌هاي با کيفيت خوب و افزودن آنتي اکسيدان مناسب که ترکيبات پراکسيده کننده حاضر در چربي‌ها را خنثي نمايد يک عامل کليدي است.

وقتي که کار کردن بر روي ترکيب خوراک براي پرورش دهنده ممکن نباشد، افزودن آنتي اکسيدان‌هاي طبيعي و ترکیبات بهبود دهنده عملکرد سیستم ایمنی و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش مانند پری بیوتیک‌ها می تواند اثرات منفی چربی‌های اکسید شده را کاهش دهد.