نقش مایکوتوکسین ها (mycotoxins) در سلامت روده طیور
چالش‌های عملکردی روده طیور در مواجهه با مایکوتوکسین‌ها
مایکوتوکسین‌ها و اثرات آن‌ها بر سلامت طیور
مایکوتوکسین‌ها، گروهی متنوع از متابولیت‌های ثانویه تولید شده توسط قارچ‌ها هستند که امروزه به عنوان چالشی جهانی در صنعت پرورش طیور شناخته می‌شوند. اگرچه ممکن است حیوانات در طول عمر خود در معرض بیش از 600 نوع مایکوتوکسین مختلف قرار بگیرند، اما اکثر تحقیقات تا به امروز بر شش گروه از مایکوتوکسین‌ها شامل آفلاتوکسین‌ها(AF) ، زیرالنون (ZEN)، اوکراتوکسین (OTA)، سمT-2 ، دئوکسی نیوالنول(DON) و فومونیسین (FB) متمرکز شده است.
تأثیر مخرب مایکوتوکسین‌ها در اکثر اندام‌های طیور مشاهده می‌شود، اما سیستم ایمنی و دستگاه گوارش حساس ترین بخش‌های بدن طیور هستند که حتی غلظت‌های پایین مایکوتوکسین‌ها نیز می‌تواند اثرات مخرب بر آن‌ها داشته باشد.
روده اولین محل تماس بدن با مایکوتوکسین‌ها
روده اولین محل تماس مایکوتوکسین‌ها با بدن طیور است و سلول‌های اپیتلیال روده اولین سلول‌های هدف مایکوتوکسین‌ها هستند. سلول‌های اپیتلیال روده سد اصلی بین لومن و بافت روده هستند. اتصالات محکم برای بستن فاصله بین سلول‌های اپیتلیال بسیار مهم هستند، به طوری که از ورود ذرات ناخواسته، عوامل بیماری زا و سموم به گردش خون جلوگیری می‌کنند. جذب و استفاده کارآمد از مواد مغذی توسط پرنده نیز در گرو برخورداری پرنده از سلول‌های اپیتلیال سالم در روده است. با این حال، بیشتر مایکوتوکسین‌ها اثرات منفی بر سلامت و نفوذپذیری اپیتلیوم روده دارند.
اثرات مایکوتوکسین‌ها بر سلامت روده
از میان فراسنجه‌های مختلف سلامت و عملکرد روده، اتصالات محکم هدف اصلی مایکوتوکسین‌ها هستند. اختلال در عملکرد سد روده‌ای، افزایش نفوذپذیری روده، اختلال در اتصالات محکم، کاهش جذب مواد مغذی، کاهش ارتفاع پرزها، ایجاد ضایعات نکروتیک در دستگاه گوارش، تضعیف تکثیر سلولی، افزایش مرگ سلولی در روده، تغییر میکروبیوتای روده، کاهش تولید موسین و نقص در ایمنی روده از عوارض مهم وجود مایکوتوکسین‌ها در خوراک است.
غلبه بر چالش‌های ایجاد شده توسط مایکوتوکسین‌ها
برای مقابله با چالش‌های ناشی از مایکوتوکسین‌ها نیاز به ترکیباتی است که بتوانند سیستم ایمنی و سلامت روده را بهبود بخشند. خوراک طیور معمولاً آلوده به مایکوتوکسین‌های متعددی است و همین امر موجب پیچیدگی در ارائه راه‌حل برای این چالش می‌شود. اگرچه جاذب‌های غیر آلی مانند بنتونیت می‌توانند آفلاتوکسین‌ها و فومونیسین‌ها را جذب کنند، اما اتصال مایکوتوکسین‌های با وزن مولکولی بالا (DON، اکراتوکسین، T-2 و زیرالنون) توسط جاذب‌های معدنی به خوبی صورت نمی‌گیرد. اکتی‌زورب بتا‌مکس توکسین بایندر آلی فرموله شده بر پایه بتا گلوکان و مانان الیگوساکارید دیواره سلولی مخمر ساکارومایسس سرویزیه است. این محصول ضمن جلوگیری از ورود مایکوتوکسین‌ها به گردش خون پرنده با کمک اجزای زیست فعال در فرمولاسیون خود سبب حفظ یکپارچگی اپیتلیوم روده و تقویت سیستم ایمنی به ویژه در سطح دستگاه گوارش می‌شود.
ارسال دیدگاه
دیدگاه های ثبت شده
تاکنون دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است